Veel Vlamingen denken dat er een verband bestaat tussen die 20.000 studenten die Nederlands leren, en het spreken van de West-Vlaamse streektaal aldaar. Henri wil ons niet teleurstellen maar: ‘de waarheid is dat wie vandaag de dag Nederlands studeert in Frans-Vlaanderen voor de overgrote meerderheid, geen kennis heeft van de streektaal’. 

In het café of op de markt kan je nog wel Vlaamsch horen klappen  door oudere mensen. Door de vele naamborden in  het Vlaamsch,  zou je fout kunnen concluderen dat de streektaal nog springlevend is. Karel Appelmans, een Gentenaar die al enkele jaren in Frans-Vlaanderen woont, is er — en terecht — fier op:  met  zijn vereniging Euvo heeft hij duizenden Vlaamse naamborden  op huizen aangebracht. Maar dat is nog geen garantie dat de eigenaars van die huizen West-Vlaams of Nederlands spreken. Ze houden nog van de klanken van hun oude taal, dat wel. Maar de  kennis ervan is meestal herleid tot de kennis van enkele woorden en zinnen, en een leeuwenvlag in de tuin.

ANVT KIEST TEGEN HET NEDERLANDS

De laatste jaren wordt onder de naam Flamand Occidental een revival van de streektaal gestimuleerd met cursussen en opleidingen in de volkstaal. Dit is het werk van de vereniging Akademie voor Nuuze Vlaemsche Taele (ANVT). Een duizendtal cursisten volgen deze opleidingen in de streektaal. De ANVT biedt de gemeenten ook een tweetalig charter aan met als doel de naam van de gemeente, soms ook de straatnaamborden, en de toeristische informatie in het West-Vlaams & Frans te vermelden.

Maar de sterkte van de ANVT berust vooral in haar lobbywerk bij allerlei lokale politieke mandatarissen, burgemeesters, leden van de Regionale Raad, volksvertegenwoordigers. Zo is onlangs door de Regionale Raad van ‘ Hauts-de-France’ het West-Vlaams als regionale taal erkend.  Sterker nog, de Regionale Raad wil overgaan tot de oprichting van een ‘Puublike Office van het West-Vlamsch’ (sic).

De erkenning van de regionale taal zou al bij al  goed nieuws betekenen, ware het niet dat het ANVT kiest voor het West-Vlaams, los van het Nederlands.

Voor sommige mensen van de Akademie voor nuuze Vlaemsche Taele is het Nederlands gewoon een vreemde taal die niets met het West-Vlaams te maken heeft.

Enkele Frans-Vlamingen klagen deze situatie aan. Ze willen dat de erkenning van het West-Vlaams als streektaal wordt verbonden aan de erkenning van het Nederlands. Men komt tot de Kafkaiaanse situatie dat de Regionale Raad van de regio  ‘Hauts-de-France’ pro West-Vlaams is, terwijl politici  van de Regionale Raad van het Noorden departement  het onderwijs van het Nederlands steunen.

Dat West-Vlaamse organisaties het onderwijs van het West-Vlaams in Frans-Vlaanderen steunen om er, kost wat kost, het personeel dat ze te kort hebben, te kunnen rekruteren, kunnen ze missen als kiespijn. Wil iemand van de West-Vlaamse werkgeversorganisaties opstaan en duidelijk maken dat de taal van het Vlaamse bedrijfsleven het Nederlands is?

Ook de Vlaamse regering zou een zinvolle rol kunnen spelen in dit verhaal. Men kan zich toch afvragen waartoe meer Vlaamse macht leidt als ons internationaal cultureel beleid het onderwijs van het  Nederlands in Frans-Vlaanderen niet steunt, ook niet financieel. Terwijl zwijgt de Taalunie in alle talen en bewijst ze haar irrelevantie in de grensgebieden en in de steun aan de  Nederlandse taal extra muros.